Mijn next step is het lopen van de halve marathon. Ik had hiervoor nog nooit verder gelopen dan 10-15 km. Ik liep heel veel rondje van ongeveer vijf kilometer en deed dat met gemak. Ook liep ik af en toe een plaatselijke wedstrijd op deze afstand zonder te trainen, 5 kilometer kon ik wel en ik liep vooral op doorzettingsvermogen en wat beenspieren die ik van de hockeytrainingen had gekregen.

Ik rende een lekker tempo en na zo’n 25 minuutjes kon je mij van de vloer vegen. Ik. Was. Kapot. Dat wilde ik anders, ik zocht een uitdaging waarvan ik dacht dat ik het nooit zou doen. Iets waar ik voor moest gaan trainen en niet ‘zomaar even kon doen’. Ik ging voor de lange afstand, maar dan echt LANG!

Hoe het ooit begon…

Oké, ik zal eerst even bij het begin beginnen. Toen ik een jaar of 14 was liep ik mijn eerste rondje hard. Samen met mijn moeder. Mijn ouders waren allebei hardlopers en liepen soms samen, soms met andere vrienden en soms alleen. Maar toen ik voor hockey in de zomer rondjes moest gaan hardlopen om mijn conditie op peil te houden wist ik niet zo goed wat mij te wachten stond. Samen met mama liep ik een rondje van zes kilometer vlak achter mijn huis. De eerste kilometer liepen we rustig in en deden we wat warming-up oefeningetjes. Daarna liepen we vier kilometer op een rustig tempo en lekker kletsend over het weer, de schooldag en nog veel meer onzin. Vervolgens liepen we nog één kilometer uit, het tempo verlaagde en af en toe wat stukjes wandelen tussendoor. Dit was het begin, de allereerste stapjes in mijn hardloop carrière.

De smaak te pakken

Toen ik eenmaal de smaak te pakken kreeg wilde ik niet meer stoppen, ik rende het rondje zelf, samen met mijn vader en samen met vriendinnen. Toen mijn ouders in december met een wedstrijd mee gingen doen in Linschoten vroegen ze of ik ook eens aan een wedstrijd deel wilde nemen. Vol enthousiasme deed ik mee en werd net geen 3e. Toen ik in de auto naar huis zat spookte het al door mijn hoofd, ‘volgend jaar ga ik meedoen voor die podiumplaats!’. Ik bleef ongeveer één keer per week – op zondag – mijn rondje lopen en door de weeks trainde ik met mijn hockeyteam. Het jaar daarop deed ik weer mee. Mijn tempo lag tijdens de wedstrijd iets hoger dan het jaar ervoor en zo lukte het me om tweede te worden! Mijn doel was behaald en wat vond ik het gaaf! Ik was super gemotiveerd en bleef door trainen. Nu is het een traditie geworden om elk jaar mee te doen aan deze wedstrijd en voor die podiumplek te gaan!

Mijn mooiste hardloopervaring

Mijn mooiste ervaring ooit tijdens een wedstrijd was mijn derde jaar in Linschoten. De totale afstand was 5,3 km en ik had er net 4 gelopen. Toen hoorde ik opeens iemand schreeuwen: ‘Hé, dat is de eerste vrouw!’ Mijn hartslag schoot omhoog en mijn benen, die eigenlijk niet meer sneller wilde versnelde toch nog een beetje, ‘de eerste vrouw?!’ vol ongeloof liep ik verder. Hoe meer ik in de buurt van de finish kwam hoe meer mensen begonnen te applaudisseren en roepen: ‘de eerste vrouw!’ – hoewel ik toen 17 was en nog niet eens volwassen voelde ik mij heel groot en oud, ‘ik ging dit wel even doen’, ‘ik ga gewoon voor die eerste plaats!’ Toen ik over de finish kwam en inderdaad eerste was geworden was ik helemaal uitgeput, maar dat maakte niks meer uit, want een halfuurtje later stond ik op het podium met de grootster beker die ik ooit in mijn handen heb gehad te ‘shinen’.

Een nieuwe stap

Nu is het tijd voor een nieuwe stap, ik laat de vijf kilometer voor wat het is en ga voor de eenentwintig! Ik heb nu wel iets meer nodig dan één keer per week een rondje rennen dus ik besloot een trainingsschema te volgen omdat ik echt geen flauw idee had wat ‘trainen voor de halve’ eigenlijk inhield. Wat bleek, drie trainingen per week waarvan één korte duurloop, één intervaltraining en één lange duurloop. Zogezegd, zo gedaan ben ik fanatiek begonnen. De lange duurlopen gaan op tijd en bouw ik steeds iets verder op. Elke week komen er tien minuten bovenop de tijd van vorige week en zo ga ik door tot de 115 minuten. Bovendien moet ik af en toe op tempo lopen en hoe kun je beter op tempo lopen dan tijdens een wedstrijd? Precies, niet dus! Ik besloot om een maand voor de halve mee te doen aan de Dam tot Damloop, 10 Engelse mijl (=16,1km).

Voorbereiding op de halve marathon

Hoe bereid ik mij nou voor op zo’n wedstrijd? Door heel veel kilometers te maken en vooral heel veel minuten te lopen. Gewoon lekker rennen. Het tempo probeer ik mij niet op te focussen – hoewel ik stiekem natuurlijk wel een tijd in gedachte heb. Ik ben aan het trainen met water drinken tijdens het rennen, aan het experimenteren met eten voor een training en wat is nou het beste voor na de training? Tot nu toe gaat dat best lekker maar ik ben nog druk aan het experimenteren, wordt vervolgt!

Dam tot Damloop

Tijdens de Dam tot Damloop wil ik graag een steady pace lopen, hetzelfde tempo dat ik lekker lang vol kan houden. Ik probeer deze pace rond de 5:00 min/km (=12 km/u) te houden. Dit betekent dat ik niet voluit ga rennen maar wel flink door ren. Deze pace, tijdens een lange duurloop, loop ik op trainingen niet en daarom wil ik dit voor de Dam tot Damloop wel doen, eens kijken hoe lang ik dat volhoud!

Trotse achterban

Mijn familie is super trots op mij en steunen mij in alles wat ik doe. Ze zijn geïnteresseerd in mijn verhalen en vinden het leuk als ik mee doe met wedstrijden. Mijn vrienden snappen vaak niet zo goed waarom ik loop en hoe ik dat in hemelsnaam zo lang volhoud maar aan de andere kant vinden ze het ook wel super stoer volgens mij 😉 En dan heb je nog de Instagram community, dit is echt ongelofelijk. Als ik een rondje ren, een wedstrijd loop of een keer een minder goede training heb dan krijg ik altijd zoveel lieve berichtjes dat waardeer ik nog steeds elke dag.

#nextstep

Mijn nieuwe stap is dus de halve marathon en ik hoop dat ik die lekker kan uitlopen en gewoon ga halen. Als dat lukt dan zou ik in eerste instantie ontzettend blij zijn en genieten van het moment. Ik denk dat ik echt wel even nodig heb om gewoon even te rusten, te genieten en bij te komen. Daarna zie ik wel verder, daarna ga ik nieuwe doelen maken maar ik sluit zeker niet uit dat er geen volgende komt en heel misschien zelfs wel een hele in de toekomst. We zullen het wel zien..

Liefs,
Maartje Bregman

Volg mijn hardloopselfies op instagram @runninggirlmaart. Volg mijn persoonlijke verhalen, gezonde receptjes en workouts op mijn andere instagram account @gezondereceptjes. Blijf op de hoogte van mijn nieuwe blogs, updates en andere leuke verhalen via mijn Facebook Gezonde Receptjes. Je kan je ook op mijn blog (www.gezondereceptjes.nl) aanmelden met e-mail om op de hoogte te blijven van mijn nieuwe blogs! See you on social!

SHOP MAARTJE HAAR FAVORIETE ASICS HARDLOOPSCHOENEN