Laatst was ik weer eens even heel erg jaloers! Jaloers op Kilian en Marco, twee mannen die mijn belangrijkste hobby’s, hardlopen en bergen, perfect weten te combineren. Kilian en Marco zijn alpinisten die goed kunnen hardlopen en ontzettend veel van de bergen houden.

Kilian Jornet wordt door velen beschouwd als de beste trailrunner ooit. Kilian liep onlangs 5 km in ruim 41 minuten. Belachelijk snel is dat niet, zult u denken, maar… Kilian liep deze ‘vijf’ in Seward Alakaka tijdens de Mount Marathon. Deelnemers aan deze race lopen vanaf ongeveer zeeniveau binnen 2,5 km naar de top (921 m) en dan zo snel mogelijk weer terug naar de start. Kilian loopt dus in ongeveer een half uur bijna een kilometer omhoog met stijgingspercentage ‘loodrecht’ en gaat dan in tien minuten glijdend en springend weer naar beneden. Hier een video naar deze unieke prestatie. Uniek in mijn ogen, omdat Kilian een ultra trailrunner is.

Hij kan dus niet alleen 40 minuten lang alles geven, maar ook nog eens 160 mijl door de bergen in recordtempo afleggen. Een week na Mount Marathon liep en won Kilian in recordtijd de Hardrock 100. Dit is een trailrun van 160 kilometer door Colorado. De race komt bijna nooit onder de 3000 m en kent passen van ruim 4000 m met passages door de sneeuw, wat rennen bijna onmogelijk maakt. Maar Kilian bewijst keer op keer dat hij een supermens is.

Kilian en Marco kennen elkaar goed, ze zoeken elkaar regelmatig op en rennen samen een berg op ‘just for fun’ om daarna samen een biertje te drinken.

Mont Blanc
Ook Marco de Gasperi laat regelmatig zien niet voor Kilian Jornet onder te doen. Kunt u dit bevatten? Een hardloper die in 6:43 uur bijna 50 km loopt met 3800 (!) hoogtemeters. En dan het terrein. De top van de Mont Blanc is toch alleen te bereiken als je stevige bergschoenen aan doet, touwen, stijgijzers en grote, met eten en warme kleding gevulde rugzakken meeneemt?! Nee hoor.

Marco rent en klautert gewoon naar boven met een drinkbus en een jackje rond zijn middel. Marco de Gasperi loopt vaker bergen op. Onderstaande video toont hoe hij een wat kleiner berg, de Solda van 3600 m oploopt in recordtijd.

Kilian en Marco kennen elkaar goed, ze zoeken elkaar regelmatig op en rennen samen een berg op ‘just for fun’ om daarna samen een biertje te drinken. Niks afgeschermd voor media en fans, gewoon samen rennen en achteraf verhalen delen onder het genot van een drankje.

Oost-Afrikanen
Zelf heb ik een baanatletiek achtergrond. Alle lange(re) afstanden van de baanatletiek worden al jaren gedomineerd door Oost-Afrikanen. Ik vraag me af: lopen Afrikanen niet in de bergen? Je ziet ze namelijk nog niet op de trails. En wat als er meer geld mee gemoeid gaat worden? Zien we de records van Kilian en Marco dan nog terug in de boeken? Of kúnnen Kenianen en Ethiopiërs niet in de bergen hardlopen? Je moet namelijk ook wel technisch onderlegd zijn om snel af te kunnen dalen. Dat is dé kwaliteit van Kilian en Marco.

Ik hoop dat ik gelijk heb en dat de Europeanen eindelijk een hardloopdiscipline hebben gevonden waarin we gelijk zijn aan of zelfs beter zijn dan de Kenianen en Ethiopiërs. Gewoon omdat de mannen die het doen zo van de bergen houden en van kinds af aan het liefst zoveel mogelijk in de bergen verblijven. Mannen die je aan het eind van de dag bij een berghut aan een biertje ziet zitten. Mannen met passie, die het lopen tegen elkaar minder belangrijk vinden dan het lopen mét elkaar en achteraf ‘gewoon’ hun verhalen willen delen.

Ik denk dat ik maar een serieus ga trainen voor een trail in de bergen. En als het straks ophoudt met regenen, loop ik nog vast tien keer de Grebbeberg op en af. Je moet ergens beginnen, toch? Bedankt voor de inspiratie, Kilian en Marco!

Jeroen Zeinstra
Run2Day Sales en Marketing director