Ik ben 100 procent hardloopverslaafd. Het zit in mijn DNA en maakt me al meer dan twintig jaar gelukkig. Echt, ik kan geen dag zonder hardlopen. Iets wat ik al deed voordat ik twee jaar geleden met mijn gezin van Zuid-Afrika naar Nederland verhuisde.

Als ik ren, voel ik mij een ‘superwoman’. Ik zit dan vol energie en kan voor mijn gevoel de hele de wereld aan.

Trainen in Kaapstad

In Kaapstad trainde ik al hard. Dat deed ik zes dagen per week, soms wel twee keer per dag. Vanwege de warmte liep ik al om 6.00 uur in de ochtend een rondje. Net als in Nederland is hardlopen daar een populaire sport. Alleen speelt alles zich vroeger op de dag af, ook de wedstrijden. En cross lopen wij meestal op blote voeten. Er zijn hier veel meer snelle lopers. Daardoor is het wel moeilijker om als gewone recreant op het podium te komen. Je moet bijna wereldrecords breken. Ik vind het fantastisch om te zien wat topatleten als Stina Troest, Genieve La Caze en natuurlijk onze eigen Susan Krumins presteren.

Onbetaalbaar gevoel

Op het hoogste podium staan, vind ik dan ook niet vanzelfsprekend. Uitzinnig van vreugde was ik toen ik vorig jaar voor het eerst drie regionale wedstrijden in Nederland won. Ik was ‘baie’ trots. Het voelde als een beloning voor maandenlang hard werken. Niet alleen de sportieve prestatie overheerste, maar ook de algehele euforie van niet opgeven. Als je niet zeker weet of je het kan, maar het toch lukt. Dat gevoel van boven jezelf uitstijgen is onbetaalbaar.

Mijn Next step

Hoewel ik mijn oude vorm weer begin terug te krijgen, loop ik niet te hard van stapel. Stapje voor stapje probeer ik mijn ‘next steps’ te bereiken. De komende maanden richt ik me volledig op het verbeteren van mijn 10 kilometer. Ik wil graag onder de 39 minuten lopen (PR 39.11). Volgens mij moet dat haalbaar zijn. Ook kijk ik uit naar mijn eerste Dam tot Damloop. Ik ga genieten van het mooie parcours, de bijzondere sfeer en de fantastische supporters aan de kant. Hopelijk zie ik daar ook nog een paar hardloopmaatjes. Ik vind gezellig om met iedereen bij te kletsen. Mede door jullie enthousiasme voel ik me thuis in Nederland.

Mijn leefstijl

Net als in Zuid-Afrika train ik zes keer per week. Mijn focus ligt op snelheid: intervals, tempotrainingen en knallen op de baan. Vooral de heuveltrainingen en 8 x 800 meter ‘suicidals’ vind ik pittig. Het is daarom prettig om deze sessies af te wisselen met een rustige duurloop op zondag. Natuurlijk probeer ik ook gezond te leven. Ik eet pasta en rijst, drink veel water en neem voldoende rust. Maar een stukje chocola en hazelnootcappuccino van Starbucks moet op zijn tijd ook kunnen. Een beetje zondigen op zijn tijd houdt me juist gemotiveerd om hard te blijven werken.

Don’t call it a dream, call it a plan

Als ik mijn next steps heb gehaald, wil ik nog een keer meedoen aan een marathon. Mijn enige 42.2 kilometer liep ik een paar jaar geleden in 3 uur en 19 minuten. Doordat ik er niet optimaal voor kon trainen, stond ik zonder verwachtingen aan de start. Het was zwaar, maar opgeven is voor mij geen optie. Als ik iets wil, ga ik er volledig voor. Met hard trainen, de juiste focus en passie voor de sport is alles mogelijk. Don’t call it a dream, call it a plan.

SHOP CHANTEL HAAR FAVORIETE DAMLOOP SHIRT