‘Mijn opdracht is om precies op 1.05 uur door te komen.’ Roy Hoornweg met een pr van 13.31 op de 5000 meter, is de persoonlijke haas van Michel Butter op 9 april in Rotterdam. ‘Michel wil de eerste Nederlandse man zijn die de magische grens van 2.10 in Rotterdam verbreekt. Ik probeer hem hierbij te helpen.’ Hoe is het om te hazen voor zo’n grote race en ambitieus doel?
Roy Hoornweg is gespecialiseerd in de langere afstanden. Maar een hele marathon liep hij nog niet. Wel is hij gevraagd door de organisatie van de Rotterdam Marathon om de helft van de race te lopen. ‘Tot aan de halve marathon moet ik zo strak mogelijk lopen. Ik doe er alles aan om precies op 1.05 uur door te komen.’
Afrikaanse versus Europese hazen
De wedstrijdorganisatie heeft Michel diverse hazen toegewezen. Toch is Roy gekozen als zijn persoonlijke haas. ‘De snelheden om 2.10 te lopen liggen erg hoog, er zijn niet veel Europeanen die dat kunnen. Daarom vragen ze vaak hazen uit Afrika. Zij kunnen dat tempo tot 35km volhouden. Het enige nadeel is dat de Afrikaanse hazen geen tempogevoel hebben. En veel tempowisselingen is erg vervelend. Daarom geef ik de eerste 21km het tempo aan. Als de hazen eenmaal het goede tempo in de benen hebben, kunnen zij dit goed doortrekken nadat ik ben uitgestapt.’
De voordelen voor Michel
Als je gehaast wordt, hoef je zelf niet na te denken. Ik loop zo strak mogelijk zodat de tussentijden perfect zijn. Ik geef Michel het vertrouwen dat het goed komt zodat hij zich onderweg nergens druk over maakt.
Hij hoeft dan alleen te volgen en dit zolang mogelijk vol te houden. Ik geef bijvoorbeeld ook aan waar de drinkposten staan. Ik zorg dat Michel in de juiste focus komt zodat hij de marathon van zijn leven kan lopen.’
Maar er zijn grenzen legt Roy uit. ‘Ik mag bijvoorbeeld geen water aangeven, dit kan diskwalificatie betekenen voor Michel. Daarbij heb ik mijn handen vol aan mezelf: een halve marathon in 1.05uur lopen is een erg pittig tempo, zeker als je alles op kop moet doen.’
Doorlopen of uitstappen?
De opdracht van Roy is om de halve marathon te lopen, en dan precies op 1.05 uur doorkomen. ‘Maar soms is het beter om op 15km te stoppen in het juiste tempo, dan dat het tempo zakt en ik doorloop tot de afgesproken halve marathon. Verder lopen is altijd mooi meegenomen en dat zal ik ook zeker proberen. Maar om een marathon uit te lopen, moet ik echt anders trainen, dus finishen wordt het niet. De ervaring neem ik wel mee voor mijn eigen debuut.’ Roy start daar dit jaar mee, en in 2018 moet het echt gaan gebeuren: zijn marathondebuut.
Na het uitstappen
Na het uitstappen word je als haas goed opgevangen. De organisatie van de Rotterdam Marathon rijdt met een busje achter de groep aan. ‘Zodra ik uitstap moet ik misschien 5 minuten wachten tot ze me oppikken. Dan stap je in de bus en vervolg je zo je weg achter de snelle mannen. Je maakt de wedstrijd van dichtbij mee, ook dat maakt het hazen bijzonder.
Ik zat in Amsterdam eens met meerdere hazen in het busje en sommige gaan over hun nek van vermoeidheid. Mensen vergeten vaak hoe zwaar een marathon is, en zeker om te hazen. Als de Afrikanen finishen, lijken ze niet erg moe. Maar na 10 minuten komen ze een trapje van 3 treden nog maar moeilijk op.’
Samen feestje bouwen
Als haas word je betaald, maar geld is nooit een drijfveer voor Roy. ‘Natuurlijk is het mooi meegenomen. Maar als ik mijn werk goed heb gedaan, en Michel weet het nog beter af te maken dan bouw ik samen met hem een feestje. Atletiek is een individuele sport, toch heb je af en toe je maten nodig. En op die manier kan je toch een teamprestatie leveren.’
Spoken & flow
Wedstrijdspanning, heb je daar als haas ook last van? Het is immers niet jouw race. ‘Jazeker, soms is het nog erger dan tijdens een wedstrijd voor mezelf. Als ik het niet goed doe, en Michel vertrouwt wel op mij, dan loopt hij een slechte tijd. Dat soort dingen spoken altijd door mijn hoofd wanneer ik als haas loop. Het mooiste van hazen voor mij is wanneer ik tijdens de 5km-punten precies op, of een seconde onder, de beoogde tijd doorkom. Dat was het geval bij Koen Raymakers tijdens de Amsterdam Marathon. Geweldig, ik kom dan in een flow, zo gaaf.’
Roy & Michel
Roy en Michel kennen elkaar van wedstrijden en toernooien. ‘We hebben wel een klik qua gedrag, en bij het naar buitentreden verschillen we niet veel van elkaar. Ik ken Michel als atleet, niet door en door als vriend. Maar ik doe het graag voor hem. Normaal trainen we niet met elkaar maar voor de marathon zoeken we elkaar zeker op. De eerste gezamenlijke training staat gepland na de Stevensloop. Michel traint dan marathonblokken en het is fijn om een keer samen te lopen. We kijken hoe onze paslengtes zijn en overleggen wat met elkaar.
Roy was al drie keer haas bij de Amsterdam Marathon, twee keer voor de vrouwenkopgroep en de laatste keer als persoonlijke haas van Koen Raymakers. ‘Ik hoopte altijd al dat Rotterdam mij eens zou vragen. Ik woon dichtbij de stad en ik droom ervan om daar te mogen lopen. Nu is het dan zover.’