Zelf sta ik te boek als trainingsbeest. Je weet wel, iemand die nooit genoeg heeft getraind en het liefst nog net even wat meer doet dan op het schema staat. Dit deed ik in het verre verleden als 400m loper ook. Dat ik op wedstrijden dan vaak niet 100% was, dat weet ik nu achteraf. Maar goed achteraf kijk je een koe in z’n………
Vind ik het erg dat ik op wedstrijden dan net niet 100% was en daardoor niet harder heb gelopen dan het record dat ik nu heb staan? Ik weet het niet, trainingen vond ik altijd mooi om te doen. Misschien wel mooier en leuker dan wedstrijden.

Rust is de beste training
Dat rust de beste training is, hoor en lees je vaak. Ten gevolge van een (zware) training heeft je lichaam rust nodig om te kunnen herstellen. Hierdoor ontwikkelt je lichaam veerkracht die nodig is om steeds betere prestaties te leveren. Als trainingen intensiever worden, bereik je een punt waarop je lichaam niet langer volledig kan herstellen tussen de perioden in. Dit komt je prestaties niet ten goede.

Werk en trainingsarbeid vs rust
Rust en training moeten in balans zijn. Bij het sportmedisch onderzoek kwam naar voren dat de verhouding inspanning en ontspanning totaal niet in balans is. Omdat mijn werk bij Run2Day erg leuk is met daarbij ook nog eens super leuke collega’s is de valkuil dat je veel te veel werkt. Tel hierbij ook nog eens de trainingsuren die je voor een ultra marathon moet maken dan blijft er weinig tijd over om te rusten en dus goed te herstellen.

Om je een idee te geven, de totale belasting op mijn lichaam was in de maanden nov, dec en januari 90uur per week. Hier zit werk, training en reisuren m.b.t. werk in. Op een 168 uur durende week is dit natuurlijk veel te veel. Dat betekent dat ik maar 78 uur de tijd heb om te herstellen (lees slapen).

Door sportarts Ingrid Paul werd ik daarom ook stevig toegesproken. Ik zou met deze belasting nooit uitgerust, fit en sterk aan de start van de Two Oceans verschijnen. Daarnaast is de kans op blessures ook veel hoger!

Met nog precies twee weken te gaan voor de start van de Two Oceans start ik met relatieve rust te nemen. Dit betekent dat er geen hele lange duurlopen meer op het programma staan. Alle duur wat er in moet zitten heb ik al in m’n lichaam gestopt. De eenzame 32km van huis naar Den Haag centraal, de slopende 35km op oudejaarsdag in Gran Canaria, de mooie “hel van het noorden” in schoorl van 28km die wel 50km leek en de 45km van IJburg naar Marken en terug.

Voor mezelf zal het erg lastig worden om “rustig” aan te doen tot aan de start. Maar alle kenners om mij heen geven aan: rust is de sleutel tot succes. Zorg dat je fit, uitgerust én vooral gretig aan de start verschijnt.